ผมเพิ่งได้รับทราบว่าผมถูกกล่าวหาร่วมกับประชาชนอีก 42 คนในฐานะที่ฝ่าฝืนคำสั่งคสช 3/2558 ชุมนุมเกิน 5 คนในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา พูดตรงไปตรงมา ในฐานะนักเขียนสมัครเล่นคนหนึ่งที่ต้องการให้สังคมดีขึ้น ผมไปที่นี่ก็เพราะต้องการขายหนังสือเล่มใหม่ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กะขบวนการประชาธิปไตยในประเทศไทยไม่น้อย และไม่ว่าอย่างไรก็ดี ไม่ว่าใครก็ตามก็ควรที่จะมีสิทธิแสดงออกสะท้อนปัญหาประเทศของเขาได้ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดทั้งนั้นแต่ทำในสิ่งที่ปกติ ในฐานะพลเมืองของประเทศ ผมมีสิทธิจะทำได้ การที่ คสช ซึ่งเห็นแล้วว่าสกปรก ทุจริต ได้กล่าวหาผมนั้นไม่มีอะไรไปมากกว่า เป็นเกียรติสำหรับผม ผู้ตกเป็นเหยื่อและผู้ต่อต้านที่ชอบธรรม
ไม่มีอะไรอื่นที่ผมจะกล่าวกับเพื่อนๆ นอกจากยืมถ้อยคำของอดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา แฟรงกลิน ดี รูสเวท์ได้กล่าวไว้มา
“สิ่งเดียวที่เราควรกลัว ก็คือความกลัว นั่นแหละ”
ปล. ภาพประกอบนี้ เป็นภาพในวันที่ 10 ผมได้มอบดอกกุหลาบจากผู้ชุมนุมที่มอบให้ผม ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาคอยดูแลการชุมนุม ผมขอยืมภาพจากเพื่อนที่ถ่ายไว้มาเพื่อเป็นการบอกว่า ผมและคนอื่นๆไม่ได้มาที่นี่ด้วยจุดยืนที่แตกต่าง และมีความเกลียดชัง แต่เรามาเพราะในฐานะสิทธิ และความรักต่อประเทศชาติของเรา รัฐบาลมาจากประชาชน เป็นหนี้บุญคุณประชาชน ไม่ใช่เจ้านายของประชาชน